Artikel uit de woongids van de Standaard van 4 en 5 mei 1996 geschreven door Colette Demil.
Postmodernistisch wonen
Jan en Heidi Verbraeken en hun zoon Pieter-Jan wonen pal naast de rijkswachtkazerne van Westerlo. Voor het ontwerp van hun woning deden ze een beroep op architect Gerard Cools, die een sterk postmodernistisch concept uitwerkte. Toen de bewoners bij de architect aanklopten, hadden ze al een heel concreet eisenplan opgesteld. Ze wilden veel licht en ruimte, een dubbele garage en een heleboel niveauverschillen in de woning om een spel met volumes te creëren. De architect probeerde zoveel mogelijk rekening te houden met hun verwachtingen en ontwierp een huis met een sterk postmodernistisch karakter. De woning is ingeplant op een terrein dat 26 meter breed en 30 meter diep is. De sterk symmetrische voorgevel is gebouwd rond een as, die in de vorm van een loopbrug in tropisch hout van de straat naar de inkompartij leidt. De as van deze loopbrug loopt dwars door de woning heen en mondt uit in de waterpartij in de achtertuin.
Langs de straatzijde geeft de aslijn meteen ook de richting aan die de bezoekers verondersteld worden te volgen.
Materialen
De woning is opgetrokken in baksteen. De voorgevel werd ingevuld met grote raampartijen en een opvallend rond raam boven de inkom. De inkompartij is ondergebracht in een apart, driehoekig volume van groen gemoffeld metaal met spiegelglas. De drie puntdaken zijn afgewerkt met koper en verspringend opgesteld. De inkomhal is centraal ingeplant. Langs weerszijden bevinden zich de garages waarvan de deuren zijn afgewerkt met een reflecterende gezandstraalde beglazing met een verdeling in vierkante modules. Omdat de garages een groot deel van de voorgevel domineren, besloten de architect en de bewoners ze op een esthetische manier te integreren. Klassieke poorten zouden te sterk het beeld van garages hebben opgeroepen. Daarom werd beslist de poorten te vervangen door reflecterende glaspanelen, die aansluiten bij de andere gevelelementen. Boven de garages zitten grote ronde ramen met daarboven nog eens drie kleine, vierkante glasbouwstenen. De verdeling in vierkante modules werd ook doorgetrokken in het transparante glas van de inkomhal.
Inkompartij
De eerste inkompartij is opgevat als wintertuin. De bevloering bestaat hier uit een combinatie van vergrijsde eik en graniet. In de eigenlijke hal bevinden zich rechts een toilet en links de vestiaire. Een piano, een oude commode en heel veel planten bepalen de sfeer. In het midden van de hal bevindt zich de trap, geflankeerd door twee kolommen. De eikenhouten trap heeft een metalen balustrade en splitst zich op het eerste niveau in twee delen, die 90 graden naar links of rechts afslaan. Vanop dit niveau kijk je via een binnenraam uit op de lager gelegen eethoek of op het koperen dak. De "rechterarm" van de trap leidt naar de slaapzone, de "linkerarm" naar het bureau en de lager gelegen zithoek. In de zithoek is de balkenstructuur zichtbaar gelaten en evenals het met hout beklede plafond volledig wit geverfd. De houtkachel tegen de gebogen wand is er alleen voor de sfeer, want de woning wordt verwarmd met centrale verwarming op stookolie. In de zithoek wordt de aandacht meteen getrokken door de verschillende raamvormen en de kunstig gedrapeerde gordijnen. De hoge ramen achteraan zijn voorzien van een buitenzonwering met een temperatuur- en windsensor, die automatisch in werking worden gesteld. Vanuit de zithoek is er contact met het hoger gelegen bureau, dat eigenlijk vooraan boven één van de garages is ondergebracht, en met de lager gesitueerde eethoek achteraan. Hoewel de niveauverschillen voor een strakke segmentering en opdeling van de ruimte zorgen, wordt het ruimtelijk gevoel hersteld door het visueel contact tussen de verschillende woonzones.
Ronde ramen
Van in de zithoek leidt een trap naar de lager gelegen eethoek. Het tafelblad is evenals de tegelvloer, vervaardigd van paradiso-graniet. Aan de muur hangen schilderijen van Laurent Reypens, een kunstenaar die in hetzelfde dorp woont. Van in de eethoek is duidelijk te zien hoe de as van de loopbrug en de trap doorloopt in een terras en een langwerpige waterpartij, die wordt afgeboord met boompjes.
In het verlengde van de eethoek bevindt zich de keuken met een ietwat afgescheiden ontbijthoek. Hier zijn ook het werkblad en de tegelvloer van paradiso-graniet. Verschillende uitsparingen in de muur zijn ingevuld met glazen rekken. Van in de zithoek, de eetruimte en de keuken wordt uitgekeken op de prachtig aangelegde tuin en de zithoekjes met teakhouten tuinmeubelen. Van in de keuken leidt een trap naar de slaapverdieping met slaapkamer, badkamer en kinderkamers. In al deze ruimten duiken telkens weer ronde ramen en gebogen vormen op. De slaapkamer van de ouders ligt boven de ene garage. De slaapkamer heeft een groot rond raam naar buiten en twee kleine vierkante binnenramen met uitzicht op de inkomhal. Het plafond werd - net zoals in de overige ruimten - wit geschilderd. Voor kleur zorgen de gordijnen, die over de balkenstructuur zijn gedrapeerd. Wit is overigens ook de kleur die terugkeert in de badkamer. Hier versterken de witbetegelde wanden de cleane sfeer. Minder koel oogt de kinderkamer, waar allerlei speelse elementen voor een romantische en kleurrijke noot zorgen. Van bij de bouw van de woning werd rekening gehouden met het tuinontwerp. Daardoor refereren bepaalde elementen in de tuin, zoals bijvoorbeeld de langwerpige vijver, aan aspecten uit de vormgeving van de woning. Aslijnen werden doorgetrokken, ronde en gebogen vormen herhaald. En uiteraard is ook de tuin even symmetrisch opgevat als de woning.
Category:
Subcategory:
Subcategory Detail:
Keywords:
© Architectuur Gerard Cools
